Nieuw-Zeeland

Er is altijd wel een reden om geen blog te schrijven! Als het de tijd niet is waar het aan ontbreekt, dan is het wel een goed werkende computer. Vanuit een klein plaatsje op Lombok, de haven Bangsal, doen we op tweede Kerstdag een goede poging om jullie weer helemaal op de hoogte te brengen.


Vervolg China
Ons laatste bericht van 10 oktober is voor ons alweer een eeuwigheid geleden. Sindsdien hebben we ontzettend veel gezien en meegemaakt, onder andere 7 waanzinnige weken in Nieuw-Zeeland. Maar laten we beginnen bij de laatste weken China. Zoals we vertelden hadden we bij het schrijven van de laatste blog nog tweeenhalve week China voor de boeg. Kunming was misschien wel de meest 'rustige' stad van China die we bezochten. De sfeer is er ontspannen, en dat voor een stad met 6,5 miljoen inwoners. En het weer is er erg goed, altijd lente. Wellicht is dat dan weer de oorzaak van de sfeer... Enfin, uiteindelijk wilden we meer zien dan alleen stad, en vlogen we naar Guilin, startplaats voor een bezoek aan het Karstgebergte. In Guilin aangekomen bleken we niet de eerste bezoekers, inmiddels is ook die plek uitgegroeid tot toeristenfuik. Minder pittoresk dan we hadden gehoopt. Maar ach, ook wij waren een van de velen. We lieten ons per bamboeboot door het prachtige karstlandschap naar Yuangshuo brengen.
Na een paar rustige dagen in Yangshou namen we de nachttrein naar Guangzhou, ook wel Kanton genoemd. Deze futuristische stad was onze laatste bestemming voordat we China zouden verlaten. Zonder een traan te laten stapten we in het vliegtuig naar Kuala Lumpur. China had ons veel interessante indrukken gegeven van een andere wereld. Nu was het tijd voor nieuwe ervaringen.

Datingsite in Kunming

Mistige boottocht naar Yangshuo

Stopover Kuala Lumpur
Onze overstop in Kuala Lumpur was kort, maar gaf ons een beeld van het hypermoderne leven. We genoten van de enigzins Westerse ambiance in deze overwegend Islamitische hoofdstad. Een diversiteit aan luxe en culturen kwam ons tegemoet. Vanuit ons honk in vertrouwd Chinatown deden we ons tegoed aan de Indiase keuken en happy hour bier in Duitse en Engelse cafes. Zo konden we de kosten drukken.

De rit naar het vliegveld van Kuala Lumpur was hels. Onze eerste kennismaking met een verfrissende 'moessonbui'. Twee uur lang een stortvloed aan water en onweer. Als dat onze vlucht naar Nieuw-Zeeland maar niet zou hinderen... Maar blijkbaar is dit is de normale gang van zaken, en een paar uur later stegen we netjes op tijd op.

Nieuw-Zeeland
Het contrast kon haast niet groter, toen we uren later in Aucklandden. Grote 'westerse'  bedrijven rondom het vliegveld, waartussen ons hotel gelegen was. Op naar de supermarkt. Marianne hield het haast niet meer. Een glutenvrij walhalla! De toon was gezet.
De volgende dag genoten we van de All-Blacks-voorjaarszon, wachtend op... Ton en Gerry, de gemiste papa en mama van Ruben. Wat gek, zo'n weerzien aan de andere kant van ons bolletje! In de weken hierna genoten we met zijn vieren van het mooiste land ter wereld, als je de Kiwi's mag geloven. En toegegeven, ze hebben een punt. Een beauty-cry (zoals omschreven door een Amerikaanse backpackster) hier en daar lag op de loer.
Rondkarrend in ons campertje hadden we het verdomd goed. We reden vanuit Auckland eerst naar het Northland. We passeerden prachtige baaien, bossen en Kauribomen. Na een paar dagen in een klein gebied drong het tot ons door dat we meer vaart moesten maken, wilden we de geboekte ferry vanuit Wellington naar Picton halen. Acht dagen bleek te kort voor het Noordereiland, waar we eigenlijk nog niet uitgekeken waren op de subtropische bossen, de thermale bronnen en de groene heuvels.

Waimangu Volcanic Valley

 
Het Zuidereiland bleek ruiger, bedolven onder kenmerkende nationale parken. Een wilde droom voor iedere natuurliefhebber. En dan die waanzinnige kustlijn met exotische planten, direct grenzend aan de oceaan en besneeuwde bergen op de achtergrond. Uur na uur zaten we uit het raam te gapen, terwijl Ton het gaspedaal indrukte. Vanaf Picton reden we richting de Westkust en vervolgden we onze weg naar het zuiden.We zagen zeehonden, The Pancakerocks, blowholes, de FranzJosef gletsjer, Fox gletsjer en nog veel meer. Af en toe konden we ons een rustdag permitteren in ons drukke tijdschema om de omgeving enigzins uit te kunnen kammen.  Onderweg naar Te Anau werden we aangehouden door een politieman. We schrokken, maar gelukkig had de beste man niets op te merken aan Ton's rijgedrag. De camper bleek achter aan een kant over te hellen. Met twee dames op de achterbank ligt er nu een grapje op de loer, maar het probleem was pure ernst. We waren genoodzaakt om twee nachten op de camping in Te Anau door te brengen om de camper te ruilen voor een nieuwe Britz campervan.Met een nieuwe camper vervolgden we onze reis over de Milford road naar Milford Sound. Onderweg zou het oneenbiedig zijn jegens Te Papa (Maori voor moeder aarde) om niet te stoppen en de omgeving te bewonderen. Ons hoogtepunt in dit gebied was de stevige dagwandeling over een stuk van de Routeburn track. We konden onze ogen niet geloven. Marianne zit er nog vol van.

Westkust

Foxgletsjer

Spiegelmeer bij Milford road

Picknick van de Fantastic Four bij Milford sound

Uitzicht vanaf Key summit bij Milford road

In Queenstown volgde een onontkoombaar moment. Het is soms een uitdaging geweest om met vier volwassenen in een kleine ruimte rond te reizen, maar we hebben een fantastische tijd gehad met Ton en Gerry, waarvoor dank. Het afscheid viel zeer zwaar. Daar stonden we dan, op de stoep van ons hostel, moederziel alleen. En nu? Na een paar dagen gespendeerd te hebben in de backpackersscene van Queenstown werd het tijd om ons naar andere oorden te begeven. De bus? Een huurauto? We kozen ervoor om onze duimen in te zetten. En met succes, in vier weken tijd zijn we het eiland nog eens overgelift. Van Queenstown naar Mount Cook, Lake Tekapo, Kaikoura, Abel Tasman nationaal park, Murchison, Punakaiki, de Monteith's brouwerij in Greymouth, Arthur's Pass, Akaroa en uiteindelijk Christchurch. Diverse reizigers, een natuurfotograaf, een oud-politicus, een stoere jonge vader met dochter, een bejaarde, eenzame man... Uiteindelijk hebben we bij de halve Kiwi-populatie in de auto gezeten. Wat heerlijke ontmoetingen teweeg bracht. Al deze ritjes en mensen leveren een onvergetelijke bijdrage aan onze reis.

Gletsjermeer bij Mount Cook

In de stromende regen liften vanaf Mount Cook

Ruben bij Lake Tekapo

Zonsondergang vanaf de camping in Kaikoura

Hier voer Abel Tasman ooit

Punakaiki 2.0

7 Years in Arthur's Pass

Marianne in gevecht met de Kea's

Indonesië
Inmiddels zijn we aan een nieuw avontuur begonnen in Indonesië. In het kort: we hebben gefeest in Kuta, Bali. Rondgeslenterd in Ubud. Tot 'rust' gekomen en gesnorkeld op Gili Trawangan. Op dit moment verblijven we twee dagen in de haven van Lombok, Bangsal. Zaterdag de 28e starten we een vierdaagse boottocht langs diverse eilanden richting Flores, waar we op oudjaarsdag aankomen. Onze reisgenoten bestaan in ieder geval uit een Russisch stel, die vanmiddag samen met ons twijfelden en de trip boekten. De man is van een dergelijk type en formaat, dat wij in Moskou zouden hebben gevreesd. Maar waarmee we ons op dit moment, staande aan onze zijde, veilig voelen. Het Nederland - Ruslandjaar zal in Indonesië goed worden afgesloten. Wordt vervolgd...

Wij wensen jullie nog een fijne tweede Kerstdag, en alvast een avontuurlijk en liefdevol nieuwjaar! Tot dan.

Hotel Gili Trawangan met eigenaar